نیز یونس بن عمار از امام صادق علیه السلام نقل مى کند که فرمود:

 [ اصول کافى- جلد 4. ]

روز قیامت سه دفتر باشد. دفترى که در آن نعمتها ثبت است و دفترى که در آن حسنات ثبت است و دفترى که در آن سیئات.

دفتر نعمتها را با دفتر حسنات برابر کنند و نعمتها همه ى حسنات را فراگیرند و غرقه کنند. و دفتر سیئات بجا ماند و انسان مومن را به پاى حساب و محاکمه بکشانند. و قرآن به بهترین صورتى در پیش روى او خواهد ایستاد و خواهد گفت: پروردگارا! من قرآنم و این بنده ى مومن توست که خود را براى خواندن من به رنج مى انداخت و شبهایش را با من سر مى کرد و چون به نماز مشغول مى شد، اشک از چشمانش روان مى گشت، او را خشنود ساز، چنان که مرا خشنود ساخت.

فرمود: پس خداى عز و جل مى فرماید: اى بنده ى من! دست راستت را باز کن و خدا دست راست را از رضوان عزیز جبار پرمى کند و دست چپش را از رحمت خودش.

سپس به او گفته مى شود: این بهشت در اختیار تو. بخوان قرآن را و بالا برو. و او با تلاوت هر آیه اى از قرآن، درجه اى از درجات را طى مى کند و بالا مى رود.

""چون قرآن نقاب عزت از روى خود برگیرد و برقع عظمت بردارد، همه ى بیماران فراق لقاى خدا را- تبارک و تعالى- شفا دهد و جمله از درد خود نجات یابند.

از مصطفى- صلى الله علیه و آله- بشنو که گفت:""القرآن هو الدوا"". [ قرآن دوا و شفاست. ]

قرآن حبلى است که طالب را مى کشد تا به مطلوب رساند.

قرآن را بدین عالم فرستادند در کسوت حروف، در هر حرفى هزار هزار غمزه ى جان ربا تعبیه کردند، آنگه این ندا دردادند. و ذکر فان الذکرى تنفع المومنین. [ قرآن- سوره ى الذاریات. ]

گفت تو دام رسالت و دعوت بنه، آن کس که صید ما باشد، دام ما خود داند و در بیگانگان مرا خود هیچ طمعى نیست.""

ان الذین کفروا سواء علیهم اانذرتهم ام لم تنذرهم لا یومنون. [ قرآن - سوره ى بقره. ]

کفرپیشگان را، انذار کنى یا نکنى فرقى به حالشان نکند، ایمان نیاورند.